Van de zes inheemse Japanse "spits"-rassen is de Shiba de kleinste. Zijn grote neef, iets bekender dan de Shiba, is de Akita. Daarnaast zijn er nog 4 rassen van het middenslagtype: de Shikoku, de Kishu, de Hokkaido en de Kai.

De Shiba teefjes hebben een schofthoogte van 37 cm. Bij de reuen is dat 40 cm. De standaard kent een tolerantie naar boven en naar beneden van 1,5 cm toe. Verreweg de meeste Shiba's komen voor in de kleur rood. Daarnaast zijn er de black and tan's en ook de kleur sesam zie je vaak(sesam, rood-sesam en zwart-sesam). de niet erkende kleuren Wit en Pinto zie je ook af en toe verschijnen. In Japan zou de geboorte van een witte pup je levenslang geluk brengen! ze zijn dan ook erg zeldzaam!

De meest voorkomende kleuren:

Niet erkende kleuren:

Het is niet aangeraden (en in sommige landen tevens niet toegestaan!) om met deze laatste 2 kleuren te fokken!

De Shiba Inu is duidelijk anders dan de honden uit de westerse wereld. Alleen zijn voorkomen al straalt iets Oosters uit, terwijl ook zijn gedrag verrassend anders is. Het valt echter niet mee om dat anders precies te omschrijven. Hij straalt iets uit van de eenvoud en het evenwicht van de Japanse samenleving. Zijn voorkomen, dat nog sterk aan de oorspronkelijke honden zoals de Pariahond en de Dingo doet denken, is in die zin treffend te noemen. Dat geldt ook voor zijn gedrag.

De vacht is kort. Een dikke wollen ondervacht met langer, stugger dekhaar. Deze zorgt ervoor dat hij ook bij lage temperaturen zijn lichaamswarmte vast kan houden. Hij is dan ook niet voor niets van oorsprong een bewoner van bergachtige gebieden geweest. Shiba's kunnen twee maal per jaar verharen. Er komt een enorm pak haar vanaf, waarvan je je na een aantal dagen kammen afvraagt, waar het in hemelsnaam gezeten heeft op je hond. Iemand die geen hondenhaar in huis wil zien, kan twee dingen doen: of de hele dag gedurende de verhaarperiode met de stofzuiger klaarstaan, voor, tijdens, en na het kammen. Het tweede is: nooit aan een shiba beginnen!

De Shiba is een vrolijke, schattige, en speelse hond met een innemend voorkomen. Ze zijn super intellegent, heel behendig en heel lichtvoetig in hun bewegingen. Hun typerend karaktereigenschap: ze zijn onuitputtelijk nieuwsgierig, leergierig, bevatten een enorme dosis eigenwijsheid en een niet te onderschatten passie voor jagen. daarom zijn ze eveneens ideaal voor agility, fly-ball en dog-jogging. Het lijken wel katten in een hondenlichaam!

Een Shiba moet consequent opgevoed worden. Niet met de harde hand maar wel met veel geduld en heel veel liefde. Zo bereik je het meeste resultaat. Maar let op dat je nooit in hun valkuil stapt door te denken:"ach, laat maar voor die ene keer",wanneer je iets van hen gedaan wil krijgen wat ze echt niet willen en je dan met een snoezig vossenkopje aankijken. Een niet of slecht opgevoede shiba is in de meeste gevallen een regelrechte ramp. Indien zij niet goed getraind zijn nemen zij de benen als ze los zijn of zijn ze nog nauwelijks terug te roepen na een ravot partijtje in het bos.

De shiba is over het algemeen buitengewoon vriendelijk naar mensen en kinderen, en zeer sociaal in omgang met andere honden. Ze vinden het ook fijn om in een roedel met andere honden te leven.

Bij thuiskomst als de honden zijn achtergebleven, levert altijd een overweldigend en oorverdovend welkomstritueel op. Wel van korte duur maar heel uitbundig, ook al was je maar vijf minuten weg. Daarna gaan ze weer snel over tot de orde van de (hun) dag.

Wij raden aan met Shiba's minimaal een puppycursus te volgen, en indien mogelijk nog een vervolgcursus. Hiervoor zal je je verdere leven met een shiba beloond worden.

Als men een Shiba aanschaft, zal men al snel ontdekken dat deze hond erg nieuwsgierig, vrolijk en zelfs een grappenmaker is. Of hij nu binnen of buiten is, hij haalt altijd zonder enige terughoudendheid streken uit. De eigenaar van een Shiba hoeft zich dus nooit te vervelen. Een prettige bijkomstigheid is dat deze hond bovendien nog effectief als waakhond kan optreden. Hij kan ook uitstekend overweg met andere honden en leeft zelfs graag in groepjes. De Shiba vertegenwoordigt kortom de discrete charme van de Japanse levenshouding: Vrolijk - oorspronkelijk en nadenkend tegelijk.

De Shiba is in staat een geluid te produceren wat gillen te boven gaat. Het is een vreselijk geluid waarvan je denkt dat ze hen levend villen.Vrijwel iedere Shiba-bezitter kent en herkent dit geluid. We hoeven het nog maar over inentingen te hebben. iedere shiba gaat als pup het gevecht van zijn leven aan om dit niet te laten gebeuren. Het eerste prikje laten ze gebeuren maar het tweede gebeurt onder een oorverdovend geluid ook al doet het niet eens pijn! Deze gil noemt met "the Shiba-scream"!!

één advies:

"LAAT UW PUP NOOIT WINNEN! JIJ BENT ROEDELLEIDER!"